ΜΠΑΜΠΟΥ

Το μπαμπού ανήκει στην κατηγορία των γκαζόν – αναφέρεται ως γιγάντιο γκαζόν, λόγω της εντυπωσιακής ανάπτυξης των νέων βλαστών του κάθε άνοιξη. Κάθε χρόνο, οι βλαστοί γίνονται μεγαλύτεροι και περισσότεροι, ενώ μερικοί τύποι είναι βρώσιμοι.

Το μπαμπού συγκαταλέγεται στα ταχύτερα αναπτυσσόμενα φυτά στον κόσμο. Ορισμένα είδη μπαμπού μεγαλώνουν 90 πόντους σε ένα 24/ωρο, με ρυθμό σχεδόν 4 εκατοστών την ώρα, 1 χιλιοστό κάθε 90 δευτερόλεπτα. Είναι αξιοσημείωτη η οικονομική και πολιτιστική σημασία του για την Ασία. Χρησιμοποιείται για την κατασκευή υλικών και ως πηγή τροφής.

Το μπαμπού έχει μεγαλύτερη αντοχή σε θλίψη από το ξύλο, το τούβλο ή το σκυρόδεμα και η αντοχή του στον εφελκυσμό συναγωνίζεται τον χάλυβα.

Συνήθως ξεκινούν Μάρτιο με Απρίλιο να αναδύονται οι νέοι βλαστοί από το έδαφος και να φτάνουν στο τελικό τους ύψος σε 2 έως 3 μήνες. Ένας νέος βλαστός μπαμπού, παράγει ταυτόχρονα άλλους 3 όταν φτάνει στα 3 περίπου μέτρα, και ξεκινά να παράγει 3-4 επιπλέον νέους βλαστούς που το ξεπερνούν στο ύψος σε μόλις 2 μήνες. Την επόμενη άνοιξη αυτά τα 7-8 καλάμια θα παράξουν 5 έως 10 νέους βλαστούς που θα φθάσουν τα 5 μέτρα. Σε 4 χρόνια αυτό το φυτό θα έχει 60 καλάμια που θα είναι 8-10 μέτρα μακριά. Όλα αυτά τα καλάμια συνδέονται με ένα ρίζωμα, οπότε τα θεωρούμε μια ενιαία μονάδα που πλέον έχει την ενέργεια που χρειάζεται για την παραγωγή μεγαλύτερων και πιο πολυάριθμων νέων βλαστών.

Όταν θέλουμε να φυτέψουμε νέα φυτά σε μία περιοχή, τα βάζουμε 1 με 1,5 μέτρα μακριά το ένα από το άλλο και αυτά σε σύντομο διάστημα θα καλύψουν το κενό.

Το μπαμπού χρειάζεται ελαφρώς όξινο χώμα και αν είναι πολύ βαρύ, μπορείτε να προσθέσετε οργανική ύλη για να το ελαφρύνετε. Επίσης χρειάζεται τουλάχιστον για 5 ώρες ήλιο την ημέρα.

Φύτευση

Μπορούμε να πολλαπλασιάσουμε ένα φυτό είτε με κομμάτι του ριζικού συστήματος, είτε με μόσχευμα. Το μόσχευμα πρέπει να έχει τουλάχιστον 2 κόμπους, ενώ η τομή γίνεται σε γωνία 45 μοιρών και κάνουμε οτι ειναι απαραίτητο για να μην στεγνώσει μέχρι να ριζοβολήσει. Φυτεύουμε αφού έχουμε εμπλουτίσει τον λάκκο με κομποστ και εδαφοκαλύπτουμε με φυλλόχωμα, φύκια ή κομμένο γκαζόν για να κρατάει το έδαφος υγρασία.

Πότισμα

Η ανάγκη τους για νερό σε κάθε περιοχή είναι διαφορετική οπότε για να καταλάβετε πως να το ποτίζεται, να παρακολουθήσετε τα φύλλα που όταν το φυτό διψάει στρίβουν προς τα μέσα αλλά μόλις το ποτίσουμε, τα φύλλα θα ανοίξουν ξανά μέσα σε λίγες ώρες, οπότε έτσι θα μάθουμε πόσο συχνά πρέπει να το ποτίζουμε, γιατί είναι καλύτερα να του δίνουμε λιγότερο νερό από όσο χρειάζεται, παρά περισσότερο.

Αν ενώ το έχετε ποτισμένο τα φύλλα παραμένουν στριμμένα, θα το ψεκάσετε με ένα μυκητοκτόνο επειδή το έχετε παραποτίσει και θα αναπτύξει μύκητες.

Ασθένειες

Είναι πιο εύκολο να λειτουργήσουμε προληπτικά παρά να θεραπεύσουμε και αυτό ισχύει και για το μπαμπού.

Το βασικότερο όλων είναι η καλή διαχείριση του νερού. Τα φυτά χρειάζονται σταθερή παροχή νερού και το έδαφος να στραγγίζει καλά, έτσι ώστε να μην μένει υγρό για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Αν η θέση εξασφαλίζει για αρκετές ώρες το φως του ήλιου, αυτό θα βοηθήσει για την καλή υγεία του φυτού.

Ευτυχώς, δεν υπάρχουν πολλές ασθένειες που πλήττουν τα μπαμπού, και διακρίνονται εύκολα.

Σκουριά

Εμφανίζεται σε παλιά φυτά σε στρογγυλές κηλίδες και αυτό κατά κανόνα συμβαίνει σε υγρά κλίματα. Μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε με χαλκό.

Ο ιός του μωσαϊκού

Είναι η πιο δύσκολη ασθένεια και κατά κανόνα τον αποκτούν στα φυτώρια και μεταδίδεται με τα εργαλεία κλαδέματος. Το πρώτο σύμπτωμα είναι ένα μοτίβο αποχρωματισμού στα φύλλα. Θα δείτε τελικά να μαραίνονται τα φυτά αρχίζοντας από τις κορυφές. Δεν υπάρχει θεραπεία για την ασθένεια, αλλά μπορείτε κάνετε συντήρηση με το επιθετικό κλάδεμα. Είναι απαραίτητο να απολυμαίνουμε τα εργαλεία μας μετά από αυτό, για να μην μεταδώσουμε τον ιο και στα άλλα φυτά του κήπου.

Καπνιά

Προκαλείται από τις αφίδες. Όπως τρέφονται τα έντομα αυτά, που εκκρίνουν μια κολλώδη ουσία που ονομάζεται μελίτωμα. Το μελίτωμα γρήγορα μετατρέπεται σε μύκητες, προκαλώντας αντιαισθητικές μαύρες κηλίδες. Μπορείτε να ξεπλύνετε το φυτό και να απαλλαγείτε από τα έντομα με συχνές εφαρμογές σαπουνιού ή θερινού πολτού.