ΒΕΡΙΚΟΚΙΑ

Είναι αυτογονιμοποιούμενη, δηλαδή το ένα άνθος της είναι σε θέση να γονιμοποιήσει το άλλο οπότε δεν είναι απαραίτητο και δεύτερο δέντρο, αλλά όταν γίνεται σταυρογονιμοποίηση με άλλο δέντρο το ποσοστό των γονιμοποιούμενων άθεων πολλαπλασιάζονται.

Αντέχει στις χαμηλές θερμοκρασίες όπως και τις ψηλές, όμως δεν της αρέσουν οι απότομες ατμοσφαιρικές μεταβολές κατά την περίοδο της βλάστησης και περισσότερο σε αυτήν της ανθοφορίας, επειδή ανθίζει νωρίς -συχνά νωρίτερα και απ την αμυγδαλιά- με συνέπεια να κινδυνεύει απ τους παγετούς της άνοιξης που καταστρέφουν τα άνθη της. Οπότε το καλύτερο κλίμα για την καλλιέργειά της, είναι αυτό απ το οποίο απουσιάζουν οι παγετοί και οι ομίχλες της άνοιξης.

Ως προς το έδαφος, έχει λίγες απαιτήσεις και μπορεί να δώσει καλά αποτελέσματα σε κάθε περίπτωση, όμως απ την σύσταση του εξαρτάται η καρποφορία και ιδίως ή ποιότητα των καρπών της. Προτιμά εδάφη ελαφριά, που δεν κρατούν νερό, ενώ τα πάει καλά και στα αμμώδη και στα σχιστολιθικά.

Η βερικοκιά έχει μεγαλύτερο πρόβλημα στην υγρασία παρά την ξηρασία. Σε εδάφη βαριά, συμπαγή και ψυχρά που συγκρατούν υπερβολική υγρασία παρουσιάζει μεν ζωηρή βλάστηση αλλά έχει μικρή παραγωγή και καρπούς κακής ποιότητας, χωρίς άρωμα και γεύση, ενώ υποφέρει από προσβολές όπως της κομμίωσης και της σηψιρριζίας που αποτέλεσμα έχουν την ξήρανσή της.

Πολλαπλασιασμός

Η βερικοκιά πολλαπλασιάζεται μόνον με σπόρο και εμβολιασμό. Τα φυτά από σπόρο είναι υγιέστερα και παράγουν καρπούς μεν μικρούς, αλλά γλυκούς και πολύ αρωματικούς, προσαρμόζεται δε καλύτερα στα φτωχά εδάφη, επειδή όμως συγκλίνουν συνήθως προς τον άγριο τύπο, έχουν ανάγκη εμβολιασμού με την επιθυμητή ποικιλία.

Η αμυγδαλιά αποτελεί εξαιρετικό υποκείμενο, όμως ο εμβολιασμός πρέπει να γίνει το συντομότερο -τον πρώτο χρόνο.

Η δαμασκηνιά από σπόρο είναι επίσης πολύ καλό υποκείμενο για τα συμπαγή και υγρά εδάφη, όμως ανθεκτικότερο από όλα θεωρείται η κορομηλιά.

Η βερικοκιά είναι δέντρο που τα πάει εξαιρετικά στις αυλές των σπιτιών, όπου μάλιστα ευδοκιμεί καλύτερα, λόγω τής προστασίας που έχει απ τους ανέμους και τους παγετούς, όμως πρέπει να την βλέπει ο ήλιος όλη την ημέρα.

Αποστάσεις

Στην συστηματική εκμετάλλευση οι αποστάσεις πρέπει να είναι 6-8 μ. αναλόγως τής ποιότητας τού εδάφους, των χρησιμοποιούμενων υποκειμένων και των ποικιλιών.

Κλάδεμα

Επειδή το χαμηλό σχήμα είναι προτιμότερο, το νέο δενδρύλλιο θα πρέπει να κοπεί στους 30-50 πόντους απ το έδαφος, σε σημείο που παρουσιάζει ζωηρούς και καλά διαμορφωμένους οφθαλμούς.

Το σχήμα τους δέντρου πρέπει να έχει σχήμα κύπελλου ή κανονικού, δηλαδή να αφήσουμε την φυσική του τάση.

Για το σχήμα του κυπέλλου, τον επόμενο χρόνο, διατηρούνται μόνον 3 – 4 βλαστοί που βρίσκονται σε μικρές αποστάσεις, άλλα με διαφορετικές κατευθύνσεις.

Περιποιήσεις

Πρέπει να κάνουμε 2-3 σκαλίσματα διαδοχικά κατά την διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού για την συγκράτηση τής υγρασίας και την καταστροφή των αγρίων χόρτων. Κατά την εκτέλεση όμως αυτών των εργασιών δεν πρέπει να κόβουμε τις επιφανειακές ρίζες ή να να τραυματίζουμε τον κορμό του δέντρου, γιατί είναι μια αιτία που προκαλείται η κομμίωση.

Σε τόπους δροσερούς που διατηρούν σχετική υγρασία, η βερικοκιά μπορεί να ευδοκιμήσει δίχως καθόλου ποτίσματα όταν είναι εμβολιασμένη σε αμυγδαλιά. Σε τόπους όμως ξηρούς, είναι απαραίτητα τα ποτίσματα ανά 15-20 μέρες, απ την άνθηση και μέχρι την ωρίμανση, αν θέλουμε να έχουμε καλής ποιότητας καρπούς.

Λίπανση

Η βερικοκιά είναι σχετικώς απαιτητική, ιδίως όταν μπει στη καρποφορία. Το κομπόστ ή η κοπριά πρέπει να είναι απολύτως χωνεμένα και χρειάζονται 20-25 κιλά ανά δέντρο.

Οι κύριες λιπάνσεις, πρέπει να γίνονται πριν μπει ο χειμώνας και να συμπληρώνουμε την περίοδο των σκαλισμάτων την άνοιξη.

Εξαιρετικά αποτελέσματα μπορούμε να έχουμε με την εφαρμογή χλωρής λίπανσης.

Η βερικοκιά εισέρχεται στην καρποφορία από το 3-4 έτος από τής φύτευσης της και την αυξάνει προοδευτικά για να φθάσει σε πλήρη ακμή παραγωγής τον 12-16 χρόνο, όταν σε ελεύθερο σχηματισμό και ευνοϊκές συνθήκες μπορεί να ξεπεράσει τα 100 κιλά. Συνήθως εξακολουθεί να παρουσιάζει καλές επιδόσεις μέχρι το 35-40 χρόνο τής ηλικίας της.

Προληπτική φροντίδα

Ένα σταθερό πρόγραμμα ψεκασμών είναι πρωταρχικής σημασίας για την επιβίωση της βερικοκιάς. Πολλά προβλήματα μπορούν να αποφευχθούν με την πρόληψη.

Πότε ραντίζουμε:

Nωρίς την άνοιξη, πριν εμφανιστούν οι οφθαλμοί.

Με την εμφάνιση νέας ανάπτυξης

Μετά την άνθηση (μετά την πτώση των πετάλων, για να αφήσουμε τις μέλισσες την ευκαιρία να επικονιάσουν με ασφάλεια τα άνθη).

Με τι ραντίζουμε

Mε λάδι (θερινό πολτό, σαπούνι ή λάδι neem) για παρασιτικά αυγά, προνύμφες και ακάρεα. Επειδή η βερικοκιά υποφέρει από τις αφίδες, είναι πολύ σημαντικοί οι προληπτικοί ψεκασμοί. Δεν χρησιμοποιούμε έλαια όταν έχει παγετούς και η θερμοκρασία πρόκειται να ανέβει, πάνω από τους 30 βαθμούς.

Με βορδιγάλειο πολτό, για να προφυλάξουμε το δέντρο από τους μύκητες που το απειλούν και ειδικότερα από την κομμίωση.

Μερικές ποικιλίες είναι ευαίσθητες στο θειάφι, οπότε είναι καλά να το δοκιμάσουμε πριν το χρησιμοποιήσουμε.

Τα κλαδέματα, ο ήλιος και οι προληπτικοί ψεκασμοί, συμβάλουν σημαντικά για την καλή υγεία των δέντρων μας και την βιολογική διαχείριση των προβλημάτων τους.