ΣΚΩΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΦΑΣΟΛΙΑΣ

Η σκωρίαση των φασολιών είναι μια ασθένεια που προκαλείται από τον μύκητα Uromyces appendiculatus. Προσβάλλει όλα τα υπέργεια μέρη του φυτού όταν επικρατούν ευνοϊκές καιρικές συνθήκες, όπως υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία και κακός αερισμός της καλλιέργειας.

Ο παθογόνος οργανισμός ξεχειμωνιάζει σε μολυσμένα φυτικά υπολείμματα και παράγει σπόρια όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές. Αυτά τα σπόρια διοχετεύονται από τον άνεμο σε υγιή φυτά και ξεκινούν την μόλυνση.
Τα συμπτώματα αρχίζουν να εμφανίζονται μέσα σε 7-15 ημέρες και όσο νωρίτερα βρει τα φυτά μας, τόσο καταστροφικότερη είναι.

Συμπτώματα

Ενδεικτικό σύμπτωμα αποτελεί η εμφάνιση ερυθροκαστανών κηλίδων στα φύλλα που σχηματίζουν αργότερα εξογκωμένους θύλακες, οι οποίοι περιέχουν τα σπόρια του μύκητα. Στην συνέχεια τα φύλλα ξηραίνονται.
Στους μολυσμένους λοβούς αναπτύσσονται κόκκινα-καστανά σημάδια, που περιβάλλονται από κίτρινο φωτοστέφανο. Καθώς η μόλυνση εξελίσσεται, οι λοβοί παραμορφώνονται.
Ευνοϊκές συνθήκες για την εμφάνιση της σκωρίασης είναι η υψηλή σχετική υγρασία (95%) και θερμοκρασία 16-25°C. Συνήθως όχι πάνω από 28°C, όμως δεν αποκλείεται.
Ο βροχερός καιρός με αέρα, συμβάλλει στην άμεση εξάπλωση της ασθένειας.

Αντιμετώπισή

Η βιολογική αντιμετώπισή της σκωρίασης είναι αδύνατη, οπότε λειτουργούμε προληπτικά, χρησιμοποιώντας εγγυημένους σπόρους, αφήνοντας ικανές αποστάσεις ανάμεσα στα φυτά και ποτίζοντας με σταγόνα. Το πότισμα με αυλάκια που δεν τα βλέπει ο ήλιος, επειδή τα έχουν καλύψει τα φυτά μας, δημιουργούν τις ιδανικότερες συνθήκες για την ασθένεια.

Εφόσον έχει αναπτυχθεί στην καλλιέργειά μας, προσπαθούμε να την κρατήσουμε σε χαμηλά επίπεδα. Απομακρύνουμε τα προσβεβλημένα φύλλα για να μειώνουμε τον αριθμό των σπόρων του μύκητα, φροντίζουμε για τον καλό αερισμό των φυτών και ραντίζουμε με χαλκό τα φυτά και το έδαφος, για να μειώσουμε τα επίπεδα μετάδοσης.

Δεν καλλιεργούμε για 2-3 χρόνια φασόλια στο ίδιο μέρος και φυσικά, ούτε άλλο ψυχανθές, ενώ σε περιοχές που ο χειμώνας δεν είναι βαρύς και υπάρχει πιθανότητα ιστοί των φυτών να επιβιώσουν, τα ξηλώνουμε από το έδαφος.

Δεν κρατάμε και δεν μοιράζουμε σπόρους από την καλλιέργεια.