Growing-Grass-on-clay-Resized

Αργιλώδη είναι τα εδάφη που περιέχουν περισσότερο από 30% πηλό και βαριά αργιλώδη όσα περιέχουν πάνω από 50%. Είναι δύσκολα στην επεξεργασία όταν είναι υγρά, γιατί είναι πολύ υδατοδιαπερατά και λασπώνουν γρήγορα. Έτσι η επιφάνεια τους γίνεται αδιαπέραστη στον αέρα, οπότε υποβαθμίζεται η ποιότητα του εδάφους και παρεμποδίζεται η ανάπτυξη των φυτών.

Προσδιορισμός του εδάφους σας

Ο καλύτερος τρόπος για να μάθετε τι είδους έδαφος έχετε είναι να πάρετε χώμα στα στα χέρια σας και να το δουλέψετε ενώ είναι ελαφρώς υγρό.

Στο αμμώδες έδαφος θα νιώσετε τους κόκκους άμμου, θα έχει τραχιά αίσθηση και θα πέφτει μέσα από τα δάχτυλά σας. Δεν θα μπορέσετε να του δώσετε σχήμα. Αν είναι αργιλώδες, θα είναι κολλώδες και συμπαγές. Θα μπορέσετε να του δώσετε σχήμα και θα το κρατήσει.

Τα αργιλώδη εδάφη είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και μπορούν να διορθωθούν με την προσθήκη οργανικής ύλης. Αυτή διασπά τον πηλό επιτρέποντας τον αέρα, το νερό και τα θρεπτικά συστατικά να κινηθούν.

Το πρόβλημα είναι ότι τα βαριά εδάφη δουλεύονται δύσκολα, αργούν να στεγνώσουν, αργούν να ζεσταθούν και δεν επιτρέπουν να κυκλοφορεί το οξυγόνο. Εάν τα περπατήσετε όταν είναι υγρά χάνουν τη δομή τους και γίνονται συμπαγή. Η αποκατάσταση είναι αργή, οπότε θα πρέπει να αποφεύγουμε να πατάμε εκεί που θα καλλιεργήσουμε. Δηλαδή, η χρήση τρακτέρ σε υγρό αργιλώδες έδαφος είναι καταστροφική. Επίσης έχουν την τάση να είναι αλκαλικά.

Πως είναι καλύτερα να λειτουργούμε

Σκάβουμε και προετοιμάζουμε το έδαφος το φθινόπωρο όταν είναι ελαφρώς υγρό. Αυτό δεν είναι πολύ καλό, γιατί γνωρλιζουμε ότι δεν είναι σωστό να δουλεύουμε το χώμα ενώ είναι υγρό, επειδή καταστρέφουμε μικροοργανισμούς, γεωσκώληκες και άλλα στοιχεία που είναι χρήσιμα, όμως είναι πολύ πιο εύκολο να επεξεργαστούμε το αργιλώδες έδαφος όταν είναι στον ρόγο του και θα το κάνουμε για τελευταία φορα, γιατί θα δημιουργήσουμε σαμάρια ύψους 25 εκατοστών μεταφέροντας χώμα από τους διαδρόμους, στα οποία δεν θα ξανασκάψουμε και δεν θα πατήσουμε επάνω τους ποτέ ξανά. Τα σαμάρια θα μας βοηθήσουν με πολλούς τρόπους. Όταν βρέχει τα εδάφη αυτά αργούν να απορροφήσουν το νερό, οπότε τα φυτά μας θα είναι ψηλότερα από το νερό, άρα προφυλαγμένα. Στα σαμάρια ανεβαίνει πολύ πιο γρήγορα η θερμοκρασία την άνοιξη και έτσι μπορούμε να φυτέψουμε πρώιμα, πράγμα που αλλιώς δεν μπορούμε να κάνουμε στα αργιλώδη εδάφη και επειδή δεν θα τα πατάμε, θα παραμένουν χαλαρά.

Οι μόνιμες ή πολυετείς καλλιέργειες είναι προτιμότερες στα αργιλώδη εδάφη, από ότι τα εποχικά φυτά. Όμως παρόλο που τα πρώιμα λαχανικά είναι στοίχημα για τα πηλώδη εδάφη, τα λαχανικά που φυτεύουμε όταν έχει σταθεροποιηθεί ο καιρός έχουν συνήθως μεγάλη απόδοση και εξαιρετική ποιότητα.

Πώς να βελτιώσετε τα αργιλώδη εδάφη

  • Δημιουργήστε υπερυψωμένα σαμάρια, για να βοηθήσετε την αποστράγγιση.
  • Υιοθετείστε την μέθοδο no-dig (δεν σκάβω).
  • Βάλτε άφθονη οργανική ύλη, κοπριά ή -ιδανικά- κομπόστ. Η οργανική ύλη μπορεί να βοηθήσει όσο τίποτε άλλο και για να φέρετε την κατάσταση στο σημείο που θα ήταν ιδανικό, θα πρέπει να προσθέσετε υλικό που θα φτάσει σε ύψος τους 20 πόντους και να φρεζάρετε την πρώτη φορά για να το ανακατώσετε σε βάθος 30 ποντών.
  • Μην ακολουθείτε την τακτική να βάζετε κοπριά ή κομπόστ μονό στην τρύπα που θα φυτέψετε, γιατί το φυτό σας θα είναι πάει καλά όσο θα αναπτύσσετε εκεί, άλλα μόλις φτάσει στον πηλό θα δυσκολευτεί πολύ. Οπότε ρίχνουμε την οργανική ύλη σε όλη την επιφάνεια.

Πολλοί θεωρούν ότι η προσθήκη άμμου είναι λύση, όμως τα σωματίδια αργίλου κυριαρχούν εκπληκτικά, επειδή είναι πολύ μικρά και μπορούν να εισχωρήσουν οπουδήποτε. Τα σωματίδια του πηλού, τα οποία συνδέονται σε εκτεταμένα επίπεδα, τα συγκρατούν ηλεκτροχημικές δυνάμεις και έτσι καθώς ενώνονται, δημιουργούν τεράστια επιφάνεια η οποία κυριαρχεί εις βάρος της άμμου.

Επειδή λοιπόν τα μεμονωμένα σωματίδια αργίλου είναι αρνητικά φορτισμένα, έχουν την ικανότητα να προσελκύουν και να συγκρατούν θετικά φορτισμένα στοιχεία (κατιόντα) όπως το το κάλιο, το ασβέστιο, το μαγνήσιο και άλλα ιχνοστοιχεία. Aυτός είναι και ο λόγος που τα αργιλώδη εδάφη είναι εύφορα. Το αντίστροφο συμβαίνει με τα αμμώδη εδάφη.

Αν λοιπόν ένα έδαφος περιέχει 40% αργίλου (αυτή είναι μέτρια περιεκτικότητα σε σύγκριση με βαριά αργιλώδη εδάφη), η αναλογία αργίλου στους επάνω 30 πόντους του εδάφους θα πρέπει να μειωθεί κατά το ήμισυ για να καταστεί εύχρηστο το έδαφος. Αυτό θα απαιτούσε τεράστιες ποσότητες άμμου ανά τετραγωνικό μέτρο και αν η προσθήκη της άμμου δεν είναι αρκετή, τα πράγματα μπορούν να γίνουν χειρότερα, οπότε είναι καλύτερα να κάνουμε δοκιμές σε μια άκρη πρώτα.

Την δομή του εδάφους δεν μπορείτε να αλλάξετε. Μπορείτε όμως να  την βελτιώνετε συνεχώς.

Οπότε είναι πιο πρακτικές άλλες επιλογές όπως τα υπερυψωμένα κρεβάτια, η προσθήκη οργανικής ύλης και η καλλιέργεια φυτών στην αγρανάπαυση, που αναπτύσσονται σε αργιλώδη εδάφη και το ριζικό τους σύστημα ανοίγει δρόμους, και αφήνουν οργανική ύλη, όπως είναι το τριφύλλι, ο βίκος, τα κουκιά, η σίκαλη και η βρώμη.