“Όσο λιγότερο νερό, τόσο πιο νόστιμες γίνονται οι ντομάτες”…
Μελέτη του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, απέδειξε ότι οι ντομάτες της άνυδρης καλλιέργειας συγκεντρώνουν περισσότερα σάκχαρα και λυκοπένιο.
Η έρευνα
Ο Aziz Baameur, σύμβουλος του Πανεπιστημίου για τις μικρές γεωργικές εκμεταλλεύσεις και τις ειδικές καλλιέργειες, με έδρα το County Santa Clara, αποφάσισε να κάνει μια έρευνα σχετικά με τις ντομάτες άνυδρης καλλιέργειας για να διαπιστώσει αν η γεύση ήταν πραγματικά καλύτερη και για να μάθει πόσο θα μπορούσε να μειώσει το νερό, δίχως να μην μειωθεί σημαντικά η παραγωγή.
Χρησιμοποίησε το υβρίδιο “Early Girl” που είναι πολύ γνωστό, ανθεκτικό και έχει αποδειχθεί ότι προσαρμόζεται σε καταστάσεις με έλλειψη νερού.
Τα φυτά ηλικίας οκτώ εβδομάδων μεταφυτεύτηκαν και ποτίστηκαν για μια εβδομάδα πριν μπουν στην δοκιμασία και στην συνέχεια η τροφοδοσία με νερό ήταν διαφορετική, σε 5 κλίμακες. Κάποια είχαν πλήρη παροχή και κάποια από λίγο, έως καθόλου. Η εργαστηριακή ανάλυση επιβεβαίωσε ότι οι άνυδρες ντομάτες είχαν περισσότερα σάκχαρα, διαλυτά στερεά και λυκοπένιο. Το χρώμα των φρούτων ήταν ίδιο σε όλες τις περιπτώσεις και η επιδερμίδα ήταν σκληρότερη στις καλά ποτισμένες ντομάτες.
Όσον αφορά την απόδοση, οι συνολικές αποδόσεις δεν μεταβλήθηκαν σημαντικά μεταξύ τους, όμως στις άνυδρες καλλιέργειες παρατηρήθηκαν μικρότερες ντομάτες, περισσότερες προσβολές από έντομα, περισσότερα εγκαύματα και συμπτώματα τάπας.
Η πρώτη δοκιμή έγινε σε παράκτια περιοχή, όπου η θερμοκρασία σπάνια υπερβαίνει τους 30°.
Η δεύτερη δοκιμή έγινε σε θερμότερη τοποθεσία, η διαδικασία τροποποιήθηκε και τα φυτά αρδεύτηκαν μέχρι να ανθίσουν και στη συνέχεια εφαρμόστηκαν οι πέντε διαφορετικές διαδικασίες άρδευσης. Τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια. Οι άνυδρες ντομάτες είχαν την καλύτερη γεύση και η απόδοση ήταν κάπως μικρότερη, όχι όμως δραματικά.
Άνυδρη καλλιέργεια νοείται μόνο σε μέρη που δεν έχουν πολλές καλοκαιρινές βροχές, ή σε θερμοκήπια όπου το πότισμα ελέγχεται.
Είμαι ένας από αυτούς που πιστεύουν ότι το συχνό πότισμα δεν βοηθάει στην γεύση της ντομάτας και έχω προσπαθήσει να μεταφέρω αυτή την άποψη μου με κάθε ευκαιρία. Φέτος, έβαλα 36 υβρίδια σε τούνελ για να μπορω να ελέγχω το πότισμα και τα αποτελέσματα είναι καταπληκτικά. Τα ποτίζω κάθε 2 εβδομάδες και είναι εξ ίσου νόστιμα με την Ace και την καραμπόλα, που καλλιεργώ έξω και ποτίζω κάθε εβδομάδα.
Τα υπέρ και τα κατά
Το πολύ νερό είναι κακό, καθώς ξεπλένει τα θρεπτικά συστατικά, “πνίγει” τις ρίζες και μπορεί να δημιουργήσει απονιτροποίηση του εδάφους.
Το πολύ λίγο νερό μπορεί και αυτό να είναι πρόβλημα, καθώς επηρεάζει το σύνολο των καρπών, το μέγεθος των καρπών και μπορεί να δημιουργήσει ένα έδαφος με υπερβολικό νάτριο στην επιφάνεια του, λόγω έλξης των αλάτων μέσω της εξάτμισης. Το υψηλό επίπεδο νατρίου μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της γεύσης, αλλά δημιουργεί εχθρικό περιβάλλον για την ανάπτυξη των ριζών. Το πολύ λίγο νερό μπορεί επίσης να δημιουργήσει πτώση των λουλουδιών, όπως μπορεί και το πολύ νερό…
Γνωρίζοντας τα δεδομένα, μπορούμε να επιλέξουμε την δική μας μέθοδο, ανάλογα με τις προτεραιότητες μας…
Αφήστε ένα σχόλιο
Θα πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να αφήσετε σχόλιο.