Αυτό που ουσιαστικά συμβαίνει είναι ότι κάτι εμποδίζει την καλή κυκλοφορία των χυμών στον καρπό. Έτσι, τα συγκεκριμένα σημεία, στερούνται βιταμινών και στοιχείων που συνθέτουν την γεύση. Είναι δηλαδή μια παρόμοια κατάσταση με την τάπα που προκαλεί η κακή κυκλοφορία του ασβεστίου στα φυτά.
Οι “κίτρινοι ώμοι” είναι μια διαταραχή των φυτών της ντομάτας, που χαρακτηρίζεται από τις αποχρωματισμένες περιοχές κάτω από το δέρμα, που χαλούν την ποιότητα των καρπών.
Η διαταραχή μπορεί να είναι πολύ ήπια με κάποιες μικρές εσωτερικές κηλίδες έως πολύ σοβαρή, με μεγάλες περιοχές σκληρές και κίτρινες προς λευκό και η περιοχή παραμένει σκληρή σε σχέση με την υπόλοιπη ντομάτα που ωρίμασε. 
Αυτό συμβαίνει επειδή τα κύτταρα σε αυτές τις περιοχές του φρούτου είναι μικρότερου μεγέθους από εκείνο των φυσιολογικών κυττάρων, ενώ και η διάταξη τους δεν είναι αρμονική. Η χλωροφύλλη σε αυτές τις περιοχές αποτυγχάνει να αναπτύξει κόκκινη χρωστική ουσία και αυτό ξεκινάει από πολύ νωρίς στην ανάπτυξη φρούτων.

Ο ένας λόγος που μπορεί να συμβαίνει η παραπάνω ανωμαλία, είναι οι ψηλές θερμοκρασίες, πάνω από τους 33° C και η υπερβολική άμεση έκθεση στον ήλιο. Η παραγωγή λυκοπενίου επιβραδύνεται όταν η θερμοκρασία είναι ψηλή και αυτός είναι ένας άλλος παράλληλος λόγος, καθώς μια διαφορετική χρωστική είναι υπεύθυνη, που όμως μας δίνει όμως το ίδιο αποτέλεσμα. Τους πράσινους/κίτρινους ώμους…

Ένας άλλος και από τους πλέον σημαντικούς, είναι η δυσαρμονία των θρεπτικών συστατικών στο έδαφος και αυτό συμβαίνει συνήθως σε όσους χρησιμοποιούν οργανικά λιπάσματα, που δεν είναι σταθερές οι ποσότητες των συστατικών τους. Τα μειωμένα ποσοστά καλίου είναι η κύρια αιτία και δευτερεύουσα η αυξημένη ποσότητα μαγνήσιου σε σχέση με το ασβέστιο.

Τρίτη κύρια αιτία είναι το pH, όταν είναι πάνω από 6,7. 

Αντιμετώπιση

Για την θερμοκρασία δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο πέρα από το να σκεπάσουμε τα φυτά με δίχτυ σκίασης, πράγμα που βοηθάει πολύ.

Για να αντιμετωπίσουμε την έλλειψη καλίου, φροντίζουμε να λιπαίνουμε τα φυτά με λιπάσματα που έχουν ελαφρώς περισσότερο κάλιο από ότι άζωτο και αν θελήσουμε να επέμβουμε εκ των υστέρων, ραντίζουμε τα φυτά με βρέξιμο κάλιο. 
Το πατεντκάλι είναι μια λύση πριν την φύτευση, όμως περιέχει και μαγνήσιο, οπότε θα πρέπει να είμαστε βέβαιοι ότι λείπει και αυτό εξ ίσου, αλλιώς θα μας δημιουργήσει πρόβλημα.

Το τρίτο είναι το pH που ούτως ή άλλως πρέπει να έχουμε στον νου μας, γιατί το αυξημένο μας δημιουργεί διάφορα προβλήματα.
Εάν πρέπει να αυξήσετε την οξύτητα του εδάφους με θείο ή κιτρικό οξύ σε σκόνη, ο καλύτερος χρόνος για να το κάνετε αυτό είναι πριν φυτέψετε. 
Μπορούμε να βοηθήσουμε την ρύθμισης του ρΗ και μέσω του νερού στάγδην. Αν πετύχουμε το νερό να είναι 6,2-6,5 θα βοηθήσουμε να βελτιωθεί σημαντικά η ικανότητα των φυτών τομάτας να μεταφέρουν το κάλιο από το έδαφος στο φυτικό ιστό.

Δεν αφήνουμε τις ντομάτες επάνω στο φυτό περισσότερο μήπως και κοκκινίσουν γιατί δεν πρόκειται να το κάνουν.

Ορισμένες ποικιλίες ντομάτας είναι πιό ευαίσθητες από άλλες και με μεγαλύτερη ευκολία δημιουργούν “κίτρινους ώμους”, οπότε επιλογή των ποικιλιών είναι ένα μέρος της προσπάθειας για τη διαχείριση αυτού του προβλήματος.
Σε μερικές ποικιλίες -όπως η Cherokee Purple, είναι φυσικό να παραμένει ο καρπός πράσινος κοντά στον μίσχο.