ΠΟΤΙΣΜΑ ΝΤΟΜΑΤΙΩΝ ΚΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ

Οι υπερβολές προκειμένου να εξασφαλίσουν οι καλλιεργητές μια πλούσια σοδειά, είναι μέσα στις συμπεριφορές που συναντούμε συχνά και κατά κανόνα φέρνουν τα αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα…

Σε ότι έχει να κάνει με τις ντομάτες, το βαθύ πότισμα είναι απαραίτητο, όμως η μεγάλη συχνότητα, πέρα από τις επιπτώσεις που έχει στην γεύση τους, μπορεί να δημιουργήσει και μια σειρά από άλλα προβλήματα, πολύ σοβαρότερα.

Θα τα περιγράψουμε για να μπορέσουμε να τα αναγνωρίσουμε και να αλλάξουμε έγκαιρα τακτική…

Υπερβολικό φύλλωμα και λίγες ντομάτες

Το υπερβολικό πότισμα, όπως και το υπερβολικό άζωτο, προκαλούν την φυλλώδη ανάπτυξη των φυτών εις βάρος της καρποφορίας. Επίσης καθυστερούν την ωρίμανση των καρπών.

Στρίψιμο των φύλλων

Η συστροφή των φύλλων είναι η πρώτη αντίδραση του φυτού στην δυσκολία του να αναπνεύσει λόγω της υπερβολικής και συνεχιζόμενης υγρασίας στις ρίζες του και είναι και η λιγότερο επιβλαβής. Ενώ τα φυτά μεγαλώνουν και παράγουν καρπούς, τα φύλλα της κορυφής στρίβουν προς τα μέσα και είναι άκαμπτα.

Αυτή η κατάσταση δεν σημαίνει ότι είναι σε κίνδυνο το φυτό, αλλά μόνο ότι δυσκολεύεται. Θα συνεχίσει να παράγει μέχρι τέλους της περιόδου.

Κιτρινισμένα και αποχρωματισμένα φύλλα

Συνήθως η πρώτη αντίδραση στην θέα κιτρινισμένων ή αποχρωματισμένων φύλλων, είναι το πότισμα και είναι λάθος. Όταν τα φυτά διψούν μαραίνονται τα φύλα τους και μετά κιτρινίζουν. Όταν είναι κίτρινα ενώ διατηρούν την φόρμα τους, σημαίνει ότι το φυτό δεν μπορεί να πάρει αρκετό οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά, λόγω της υπερβολικής υγρασίας.

Αυτό που κάνει το νερό, είναι να καλύπτει όλα τα κενά του εδάφους με αποτέλεσμα να διώχνει το οξυγόνο. Το πρόβλημα είναι πολύ πιο σοβαρό σε βαριά εδάφη. Το κιτρίνισμα των φύλλων μπορεί να οφείλεται και σε ασθένειες, αλλά και σε άλλου τύπου τροφοπενίες.

Σηψιρριζία

Η παρατεταμένη υγρασία προκαλεί ένα ευρύ φάσμα ασθενειών που δημιουργούνται και μεταδίδονται από το έδαφος. Οι μικροσκοπικοί οργανισμοί που δημιουργούνται θα επωφεληθούν από το συνεχώς υγρό χώμα και θα προκαλέσουν φυτοφθόρα, φουζάριο και άλλες μυκητιακές ασθένειες.

Τα σημάδια μιας σοβαρής λοίμωξης περιλαμβάνουν κίτρινα, σκουρόχρωμα ή καστανά φύλλα και φυτά τομάτας με αργούς ρυθμούς ανάπτυξης. Οι ρίζες έχουν μεγάλες καφέ τομές και μπορεί να σαπίσουν ή να αποξηρανθούν. Τα φυτά θα πεθάνουν, παρά τις προσπάθειες μας να τα σώσουμε. Ο μόνος βιολογικός τρόπος για να βοηθήσουμε, είναι να τα ποτίσουμε με διάλυμα 1-2% οξιζενέ και να μπαζώσουμε τους κορμούς τους, μήπως και προλάβουν και βγάλουν νέες ρίζες. Όμως σε κάθε περίπτωση, πρέπει να γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να φυτέψουμε σε εκέινο το σημείο την επόμενη χρονιά, αν δεν ηλιοαπολυμάνουμε τον χώρο ή θα καλλιεργήσουμε τα επόμενα τρία χρόνια άλλα είδη φυτών που είναι ανθεκτικά σε αυτές τις ασθένειες…

Επίσης, όπως ανέφερα στην αρχή, σημαντικό πρόβλημα του υπερβολικού ποτίσματος είναι και οι άνοστες ντομάτες. Πολύ νερό κατά τη διάρκεια της ωρίμανσης των καρπών, μειώνει σημαντικά τα ποσοστά των σακχάρων και των οξέων…

Πως πρέπει να ποτίζουμε

Βασικά, πρέπει να “ακούσουμε” τα φυτά, γιατί μας μιλάνε. Όσο τα φυτά είναι μικρά και επειδή είναι μικρό και το ριζικό τους σύστημα, ποτίζουμε δύο φορές την εβδομάδα, ανάλογα με το τοπικό κλίμα, τις καιρικές συνθήκες και την ποιότητα του εδάφους. Όταν μπουν στην φάση της καρποφορίας, μειώνουμε σημαντικά την συχνότητα των ποτισμάτων, σε μια φορά την εβδομάδα, αυξάνοντας την ποσότητα. Δηλαδή, ποτίζουμε βαθιά…

Τα εδάφη με πολλή οργανική ύλη, θα διατηρήσουν την υγρασία του εδάφους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Αυτό μειώνει την ανάγκη για συχνό πότισμα και αν εδαφοκαλύψουμε, οι ανάγκες για νερό θα μειωθούν ακόμη περισσότερο, για ακόμη πιο υγιή φυτά…